Papież chce, aby pomagano imigrantom. Czy to możliwe?

Głowa Kościoła katolickiego, papież Franciszek, apeluje do władz państwowych o rozwiązanie problemu z imigracją, namawiając jednocześnie do dialogu społecznego. Odnosi się w ten sposób do antyimigranckich wystąpień na przedmieściach Rzymu.

W rzymskiej dzielnicy Tor Sapienza doszło do kilkudniowych starć z policją miejscowej ludności, która protestuje przeciwko obecności w ich dzielnicy imigrantów z miejscowego ośrodka. Włosi uważają, że tamtejsi imigranci odpowiadają za szereg przestępstw i rozbojów. Sytuacja jest na tyle napięta, że policja ochrania ośrodek imigrantów, do którego próbowali wedrzeć się demonstranci. Nie obeszło się bez starć, które doprowadziły do fali przemocy. 

Według papieża Franciszka w rozwiązanie problemu powinny zaangażować się jak  dotąd bezsilne władze państwowe. W niedzielnej modlitwie Anioł Pański w Watykanie papież powiedział: W tych dniach w Rzymie doszło do poważnych napięć między mieszkańcami a imigrantami. Ma to miejsce w różnych miastach europejskich, zwłaszcza w dzielnicach peryferyjnych naznaczonych przez trudności. Zachęcam instytucje wszystkich szczebli, by uznały za priorytet to, co stanowi już kryzys socjalny i co, jeśli nie zostanie rozwiązane jak najszybciej i w odpowiedni sposób, grozi dalszym zaostrzeniem.

Papież powiedział ponadto: Ważne jest, aby nie ulegać pokusie starcia, odrzucić wszelką przemoc. Można prowadzić dialog, wysłuchać się, razem planować i w ten sposób przezwyciężać podejrzenia i uprzedzenie.

Pojawia się jednak fundamentalne pytanie: jak instytucje państwowe miałaby sobie poradzić z problemem imigracji, skoro po pierwsze – odpowiadają za obecny stan rzeczy, a po drugie – nie znalazły do tej pory żadnego wyjścia z obecnej sytuacji? Zdradzają za to swoją bezsilność, a w niektórych przypadkach zaniechanie, które wynika z bagatelizowania i ignorowania zjawiska masowej imigracji.

Co więcej – jak prowadzić dialog w warunkach, w których dochodzi do tak radykalnych przeobrażeń demograficznych na mapie Europy Zachodniej? Niestety, ale to chyba nie jest już kwestia dialogu, a po prostu zagadnienie z gatunku „być albo nie być” dla przeżywającej kryzys demograficzny i kulturowy społeczności europejskiej.

TeO